ผมเป็นเด็กบ้านนอกคนหนึ่งที่ได้เข้ามาทำงานอยู่ในกรุงเทพ ผมไม่มีวุฒิการศึกษาด้วยซ้ำ อยู่บ้านนอกทำงานได้เงินวันละไม่ถึง 300 บาท แต่ชีวิตของคนเราก็ต้องดิ้นรนทำให้ผมก็เสือกกระสนต้องดิ้นรนด้วยตัวเองให้หาเงินให้ได้มากกว่านี้ ขอยุคสมัยนี้วันนั้นไม่ถึง 300 บาทก็คงไม่พอกินพอใช้ ตอนนี้ผมเข้ามาในกรุงเทพวันแรกผมก็เดินไปตามหมู่บ้านต่างๆ ที่เป็นบ้านหลังใหญ่ๆ เหมือนในทีวี เดินไปรอบๆ หมู่บ้าน เพื่อที่จะดูว่าบ้านหลังไหนรับสมัครคนงานบ้าง เธอทำงานในตำแหน่งไหนผมก็ไม่เคยเกี่ยง และผมก็บังเอิญโชคดีโชคชะตาฟ้าลิขิตเข้าข้าง ได้ไปเจอบ้านหลังหนึ่งที่รับสมัครคนขับรถพอดี และดันโชคดีที่ตัวของผมเองก็มีพื้นฐานการขับรถจากการทำงานวิ่งส่งของให้แผงผักในตลาด และก็มีใบขับขี่ด้วย ซึ่งบ้านหลังที่ผมไปสมัครงานก็เป็นบ้านของผมเลยฝรั่งคนนึง ซึ่งมีบ้านหรูหราใหญ่โตมาก และเมื่อดูจากขนาดบ้านแล้ว นายฝรั่งคนนี้ก็คงจะรวยน่าดู ตอนนี้ที่ผมได้เข้าไปทำงานในบ้านหลังนี้…