สวัสดีครับวันนี้อาร์มก็จะมาเล่าประสบการณ์ของตัวอาร์มให้หลายหลายคนได้ฟังกันนะครับ ตอนนี้อาร์มอายุ 26 ปีครับ แต่ว่าตัวของอาร์มเองนั้นเรียนจบแค่ ม.3 และวุตการศึกษาของกลุ่มมันก็ไปสมัครงานอย่างอื่นอะไรไม่ได้มาก และบ้านของอาร์มก็ไม่ได้ร่ำรวยอะไรครับ อาร์มจึงคิดที่จะหาวิธีเพื่อที่จะหารายได้ให้มากที่สุด ซึ่งตัวของอาร์มเองก็ไม่ได้มีเงินทุนอะไรมากมายนัก จะมีก็แต่รถกระบะคันเก่าของที่บ้าน อาร์มจึงเลือกที่จะไปสมัครงานกับขนส่งชื่อดังแบรนด์หนึ่ง แต่อาร์มขอไม่บอกว่าเป็นแบรนด์อะไรนะครับแต่ว่าเป็นแบรนด์เอกชน ซึ่งเงินเดือนของการเป็นพนักงานส่งของก็ไม่ได้เยอะมากมายครับ แต่ว่าจะเยอะตรงค่าคอมมิชชั่นที่อาร์มจะได้จัดการส่งของยิ่งส่งเยอะอาร์มก็จะยิ่งได้ค่าคอมเยอะครับ และนี่ก็น่าจะเป็นงานที่เหมาะกับตัวอาร์ม เพราะว่ามันก็ไม่ได้ใช้วุฒิการศึกษาอะไรมากมาย ใช้แค่ความจำที่อาร์มจะต้องคอยตามว่าบ้านลูกค้าบ้านเลขที่นี้อยู่ตรงไหน สำหรับบางคนที่อาร์มไม่รู้อาร์มก็แค่โทรหาและนำสินค้าไปให้ลูกค้าเพียงเท่านั้น แล้ววันไหนที่ทำยอดได้จากการรับสินค้าเข้าคลังอาร์มก็จะได้โบนัสพิเศษอีกต่างหาก ซึ่งอาร์มก็สามารถหาเงินเดือนเดือนนึงได้เท่ากับคนที่จบปริญญาตรีได้เลยครับ แต่ว่าอาร์มนั้นอาจจะต้องใช้แรงเยอะกว่าชาวบ้านหน่อย แต่ไม่ว่างานจะหนักขนาดไหนอาร์มก็ไม่เคยเกี่ยงงานครับ บางวันอาร์มส่งของไม่ทันอาร์มก็ส่งให้กับลูกค้าตอนทุ่มสองทุ่มอาร์มก็ยังส่งเว้นวรรคก็ดีกว่าอาร์มโดนลูกค้าด่าตามหลังว่าส่งช้า แถมลูกค้าบางคนยังชมอาร์มอีกด้วยว่าขยันมากถึงแม้ว่าจะส่งไม่ทันดึกดื่นก็อดหลับอดนอนไปส่งให้ช่องทางที่เป็นเวลาเลิกงานแล้ว…