ผมเป็นหนุ่มโสดที่กำลังอยู่ในช่วงวัยทำงาน ผมเรียนจบมาสองปีแล้ว และทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศอยู่ที่บริษัทแห่งหนึ่งในกรุงเทพ และตลอดช่วงเวลาสองปีที่ผมย้ายเข้ามาอยู่ในเมืองหลวงของประเทศไทย ผมเองก็ยังไม่มีแฟนเป็นตัวเป็นตนเลยซักคนเดียว ได้แต่คุยกับคนนี้คนนั้นไปทั่วผ่านแอพหาคู่ ซึ่งบางทีก็ไม่ได้คู่รัก แต่ว่าดันได้คู่เย็ดแทน ซึ่งมันก็จะมีคนกลุ่มนี้อยู่เยอะในแอพอะไรแบบนี้ครับ สำหรับตัวของผมเองก็เล่นแอพหาคู่ตั้งแต่ย้ายเข้ามาอยู่ในกรุงเทพแล้ว ด้วยความที่ผมอยู่อพาร์ทเม้นท์คนเดียวแล้วมันเหงา ก็เลยอยากจะหาคนคุยด้วยเล่นๆ แก้เบื่อ ซึ่งบางคนก็ชวนผมคุยทะลึ่งแนว 18+ และถ้ามีผู้หญิงมาพูดคุยอะไรกับผมแนวนี้และหน้าตาดีผมก็จะไม่ปล่อยไว้ บางทีก็นัดมาเจอกันที่ห้องของผมบ้าง บางทีก็นัดกันไปเจอที่ห้องของผู้หญิงบ้าง แต่มีน้อยคนมากครับที่หลังจากเย็ดกันเสร็จแล้วจะได้สานสัมพันธ์กันต่อ และมันแทบจะไม่เป็นแอพหาคู่เลยด้วยซ้ำ แต่มันเหมือนจะเป็นแอพหาคู่นอนซะมากกว่า และตั้งแต่ที่ผมได้เล่นแอพหาคู่แอพนี้มา ผมก็จะมีคนที่จะมาเย็ดด้วยกันอยู่ตลอดโดยไม่ต้องเสียเงินไปตีกะหรี่ ลงทุนแค่ซื้อถุงยางมาเก็บไว้ที่ห้องเท่านั้นก็จบเรื่อง เมื่อประมาณเดือนที่แล้วผมก็ได้มีการทักไปคุยกับผู้หญิงคนหนึ่งที่เล่นแอพหาคู่…
ในตอนดึกคืนหนึ่ง ในระหว่างที่ผมนั้นทำงานอยู่ ก็มีสาวสวยคนหนึ่ง ซึ่งเธอเองก็ทำงานที่นี้มาได้ระยะหนึ่ง เธอเป็นเด็กจบใหม่ และเธอตั้งใจทำงานมาก ผมเห็นเธอกับดึกบ่อยมาก ในตอนที่ผมเข้ากะดึก ผมเองนั้นทำงานเป็นช่องซ่อมคอมพิวเตอร์ ในกะดึกก็ไม่มีอะไรมากครับ ในส่วนของงานที่ผมทำ ส่วนใหญ่จะหนักไปทางการนอนมากกว่า แต่ก็จะมีงานต่อจากกะเช้า ส่งมาให้ตอนกะดึก แต่ก็นก็นั้นแหละ เมื่อทำเสร็จก็นอน หรือไม่ก็จะมีพวกสาวๆออฟฟิศที่กับดึก คอมมีปัญหาอะไรเล็กๆน้อยๆ ก็โทรมาแจ้งให้เข้าไปดู โดยส่วนใหญ่ก็พวกสายจอหลวม ภาพไม่ขึ้นจอ ปลิ้นงานไม่ได้ อะไรพวกเนี้ยที่ผมเองก็ต้องเข้าไปดูแล และมันก็ทำให้ผมได้เจอกับเธอ ในคืนนั้น…
สวัสดีครับ ผมชื่อ “ต้อง” ครับ ตอนนี้ผมก็อายุ 29 ปีแล้วและผมก็ได้แยกตัวออกมาจากครอบครัวเพื่อมาอยู่คนเดียวครับ และผมก็ได้มาซื้อบ้านในหมู่บ้านแห่งหนึ่งซึ่งอยู่ในจังหวัดปทุมธานี ในหมู่บ้านนี้ก็เป็นหมู่บ้านที่ใกล้กับที่ทำงานของผมมาก ซึ่งแต่ก่อนตอนที่ผมยังไม่ได้ย้ายออกมาอยู่คนเดียวตามลำพัง บ้านของผมก็จะอยู่ที่ต่างจังหวัดและทำให้ผมต้องเช่าหอพักอยู่ ซึ่งผมก็เลยอยากจะซื้อบ้านเป็นของตัวเองเพื่อที่จะไม่ได้ต้องไปเช่าใคร และเสียเงินไปสุดท้ายของก็เป็นของเราเองด้วย ตอนที่ผมเข้ามาซื้อบ้านในหมู่บ้านแห่งนี้ตอนนั้นเป็นช่วงที่หมู่บ้านกำลังสร้างขึ้นมาใหม่ และผมก็มาจองตั้งแต่ตอนที่หมู่บ้านยังสร้างไม่เสร็จก็เลยทำให้ผมได้รับส่วนลดค่อนข้างที่จะเยอะมากเพราะว่าเป็นช่วงโปรโมชั่น ซึ่งทำเลที่ผมเลือกก็ค่อนข้างที่จะดีมากครับ โดยจะเป็นบ้านหลังมุมสุด และข้อดีของมันก็คือจะเป็นบ้านที่มีเนื้อที่เยอะกว่าบ้านที่มีพื้นที่ติดกับบ้านหลังอื่นทั้งสองด้าน ซึ่งบ้านของพวกมึงก็จะติดกับบ้านเพียงแค่หลังเดียวก็คือบ้านทางฝั่งซ้ายมือครับ ซึ่งตอนแรกหลังจากที่บ้านที่ผมจองไว้สร้างเสร็จแล้วผมก็ได้ย้ายเข้ามาอยู่ในทันที บ้านหลังที่ติดกันกับผมก็ยังไม่มีใครเข้ามาอยู่ครับ เพิ่งจะมีคนย้ายเข้ามาอยู่ตอนที่ผมอยู่ที่บ้านหลังนั้นได้ประมาณเกือบจะครึ่งปีแล้ว ซึ่งคนที่มาซื้อบ้านหลังติดกับผมก็เป็นคู่รักคู่นึงที่เพิ่งจะแต่งงานกัน ซึ่งผมก็พยายามสร้างความสัมพันธ์ที่ดีกับเพื่อนบ้าน ก็อย่างที่ผมบอกว่าผมเองก็ตัวคนเดียว…
ในช่วงปีใหม่ที่ผ่านมา ผมกับแฟนของผมได้เก็บเงินซื้อทัวร์ไปเที่ยวที่เกาหลี ซึ่งการไปเที่ยวครั้งนี้ผมกับแฟนของผมก็ไปกันตามลำพังสองคน แต่ว่าจะต้องไปรวมตัวกับคณะทัวร์ที่ไปในกรุ๊ปเดียวกันอีกประมาณ 20 กว่าคนครับ ซึ่งทัวร์ที่ผมซื้อไปก็ไม่ได้มีราคาแพงมาก เพราะผมอยากจะเน้นตรงที่บัดเจ็ตในการใช้ช็อปปิ้ง หรือซื้อนู่นนี่นั่นกินที่นู่นมากกว่าครับ เพราะผมเองก็ไม่ได้ซีเรียสเรื่องที่พักหรือการเดินทางอะไรอยู่แล้ว แต่อย่างว่าครับถึงแม้ว่ารถ ที่ใช้เดินทางตลอดทั้งทริปอาจจะไม่ใช่รถหรู แต่มาตรฐานประเทศของบ้านเขาก็ถือว่าอยู่ในระดับที่ดีเลยครับถ้าเทียบกับบ้านเรา ที่พักก็จะไม่ได้อยู่กันแค่สองคนครับ แต่จะเป็นการจับคู่กัน ห้องหนึ่งนอนสี่คน โดยจะเป็นเตียงสองชั้นอยู่ในห้องเดียวกัน ซึ่งผมกับแฟนของผมก็ได้จับคู่กับอีกสองคนซึ่งเป็นแฟนกันเหมือนกันครับ โชคดีมากที่เราทั้งสองคู่อายุไล่เลี่ยกัน เวลามีอะไรก็เลยคุยกันง่ายครับ หรือเรียกง่ายๆ ว่าคุยภาษาเดียวกัน รสนิยมอะไรก็จะคล้ายกัน และมันก็เป็นคลิปที่ดีมากสำหรับผม เพราะเราต่างคนต่างคุยกันได้เหมือนเพื่อนกันเลยครับ…
สำหรับคนที่ทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศต้องมาอ่านเรื่องนี้ที่เรากำลังจะเล่าเลยค่ะ เราชื่อว่า “นก” ทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศเงินเดือนอยู่ที่บริษัทเอกชนแห่งหนึ่งย่านใจกลางเมืองกรุงเทพ แล้วด้วยความที่เราเป็นคนต่างจังหวัด เราก็ต้องมาเช่าห้องพักอาศัยอยู่ในช่วงที่เราทำงานอยู่ในบริษัทแห่งนี้ และเราก็ไม่ต้องการที่จะนั่งรถเมย์หรือวินมอเตอร์ไซค์ไปทำงานในตอนเช้า เพื่อเป็นการลดภาระค่าใช้จ่าย เราเองก็เลยเลือกหอพักที่ใกล้กับที่ทำงานของเรามากที่สุด และทุกเช้าที่เราไปทำงานเราก็จะเดินไปทำงานทุกวันเลยค่ะ ซึ่งหอพักของเรากับบริษัทที่เราทำงานอยู่ก็มีระยะห่างกันอยู่ที่ประมาณ 200 เมตร ซึ่งก็ถือว่าไม่ไกลมากและไม่ได้เหนือบ่ากว่าแรงที่จะเดินไปทำงานในช่วงเช้า และในช่วงเย็นเองเราก็สามารถเตือนกลับห้องพักได้อย่างสบายใจ ไม่ต้องไปกังวลเหมือนคนอื่นว่าจะมีรถติดหรือไม่ ซึ่งเราก็ใช้เวลาประมาณ 10 นาทีในการเดินจากที่ทำงานมายังห้องพักของเรา ก็ถือว่าไม่ใช่เวลาที่นานมาก ถ้าเทียบกับคนอื่นที่อยู่ไกลและต้องมาเจอกับปัญหารถติด ยิ่งใจกลางเมืองกรุงเทพแบบนี้ หาได้ยากมากที่จะมีวันไหนที่รถไม่ติดค่ะ แต่ประเด็นสำคัญที่เราอยากจะมาเล่าวันนี้ เราอยากจะให้มันเป็นอุทาหรณ์เตือนใจสำหรับสาวพนักงานออฟฟิศที่ทำงานอยู่ในกรุงเทพตามลำพัง…
ผมแดนครับ ตอนนี้ผมเป็นนักศึกษาอยู่ที่มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง และผมก็ได้อยู่หอพักกับเพื่อนอีกหนึ่งคนซึ่งเป็นรูมเมทของผม ผมอยู่กับเพื่อนคนนี้มาตั้งแต่สมัยเค้าเรียนปีหนึ่งใหม่ๆ เพื่อนของผมคนนี้มันมีชื่อว่าเกม ซึ่งผมกับมันก็เรียนด้วยกันตั้งแต่สมัยมัธยม และ ตอนนั้นผมกับไอ้เกมก็เรียนอยู่ที่โรงเรียนประจำแห่งหนึ่งซึ่งผมกับมันก็อยู่ห้องเดียวกันตั้งแต่สมัยนั้น ผมกับไอ้เกมเป็นคนที่เข้าขากันได้ดีมากและไม่เคยมีปัญหากันเลยตั้งแต่เราอยู่ด้วยกันมาผมกับมันค่อนข้างที่จะเข้าขากันได้ดี รู้ว่าใครไม่ชอบอะไร ตื่นเวลาไหน นอนเวลาไหน ใครจะเป็นคนตื่นมาอาบน้ำก่อน และมันก็ทำให้การอยู่หอพักในช่วงที่เรียนมหาวิทยาลัยของผมมันไม่ใช่เรื่องที่ยุ่งยากอะไรเลย ซึ่งจนถึงตอนนี้จนถึงปีสามแล้วผมก็ยังไม่เคยคิดที่จะเปลี่ยนรูมเมท ถึงแม้ว่าผมจะมีแฟนแล้วก็ตาม ผมก็เห็นนายคนนะครับเวลามีแฟนแล้วก็มักจะไปเปิดหอพักอยู่กับแฟนตัวเองสองคน แต่สำหรับผม ผมคิดว่าการอยู่กับเพื่อนมันเป็นอะไรที่สบายใจกว่า ไม่ต้องมาคอยห่วงว่าเวลาทะเลาะกันกับแฟนแล้วจะต้องไปนอนที่ไหน และสำหรับผมการอยู่ห่างกันกับแฟนก็ถือเป็นเรื่องที่ดีนะครับ เพราะว่ามันก็จะทำให้มีปัญหาน้อยลงด้วย แต่สำหรับปัญหาหลักๆ ที่เจอก็คือเรื่องของการมีเซ็กส์ครับ แน่นอนว่าคนที่เป็นแฟนกันและอยู่หอพักเดียวกันมันก็จะสะดวกอยู่แล้วเวลาที่จะมีเซ็กส์ด้วยกัน…
สวัสดีค่ะ เรามีชื่อว่าอุ้มค่ะ ตอนนี้ที่บ้านของเราทำไร่ข้าวโพดค่ะ บ้านของเราอยู่ที่ต่างจังหวัดค่ะ แถวนี้ส่วนใหญ่ก็จะทำเกษตรกรรมกันหมด ทำนาบ้าง ไร่ข้าวโพดบ้าง ไร่มันบ้าง ไร่อ้อยบ้าง แล้วแต่บ้านค่ะ แต่ก็ไม่ได้มีแค่ปลูกข้าวนะคะ บางบ้านก็ทำพวกปศุสัตว์ เลี้ยงหมู เลี้ยงวัว เลี้ยงไก่ มีเกือบครบเลยค่ะ แถวนี้จะออกเป็นโซนบ้านนอกๆ หน่อย ไม่ได้หรูหราเหมือนเมืองกรุง แต่ทุกวันนี้อุ้มก็มีความสุขดีนะคะ เพราะก่อนหน้านี้อุ้มก็เคยทำงานเป็นพนักงานออฟฟิศในกรุงเทพมาแล้ว ได้เงินเดือนเยอะก็จริงนะคะ แต่ต้องแลกมาด้วยค่าครองชีพที่แพง มลภาวะ รถติด…
หนุ่มคนหนึ่งมีชื่อว่าป๊อกเป็นนักเรียนอยู่โรงเรียนมัธยมชื่อดังของจังหวัด ป๊อกเป็นนักเรียนที่เรียนเก่งมาก เด่นทั้งเรื่องกิจกรรมและเรื่องกีฬา แถมเกรดเฉลี่ยก็ยังได้สูงที่สุดในชั้นทุกปีอีกด้วย และแน่นอนว่าป๊อกก็ต่างตกเป็นที่หมายปองของสาวๆ หลายๆ คนในโรงเรียนอย่างแน่นอน ทั้งหล่อ เท่ แถมยังมีลุคแบดบอยนิดๆ และอีกเรื่องนึงที่หลายคนๆ ก็รู้กันดีก็คือป๊อกยังชอบฟันผู้หญิงเป็นว่าเล่นอีกต่างหาก ด้วยความที่ป๊อกเป็นคนเก่งรอบด้าน ทำให้สาวๆ หลายๆ คนต่างก็ยอม ที่จะตกเป็นเหยื่อของป๊อกมีเด็กนักเรียนหลายคนถูกป๊อกหลอกฟันมาแล้วนับไม่ถ้วน และสาวสาวหลายๆ คนก็เต็มใจให้ป๊อกฟันซะด้วยเนี่ยสิ อย่าว่าแต่นักเรียนเลย คุณครูสาวสวยอายุ 20 ต้นๆ ต่างก็เคยถวายหีให้กับ นักเรียนคนนี้มาแล้ว…
อายอยากจะมาเล่าเรื่องราวที่อายเจอมากับตัวของอายเองเลย ซึ่งวันเกิดเหตุนั้นเป็นวันที่ครอบครัวของอายไปเที่ยวกันที่ต่างจังหวัดและก็ได้เปิดรีสอร์ทซึ่งเป็นบ้านพักหลังหนึ่งซึ่งอยู่กันได้ทั้งครอบครัว ในวันนั้นคนที่ไปด้วยกันก็จะมี อาย พี่สาวของอาย พี่เขย แล้วก็พ่อกับแม่ของอายค่ะ แล้วหลังจากที่เราไปถึงที่พักพวกเราทั้งสี่คนก็แยกย้ายต่างกันไปนอนพักอยู่ในห้องส่วนตัวของตัวเอง เพื่อที่จะรอลงมากินเลี้ยงในตอนเย็น พวกเราซื้ออาหารทะเลไปกันเยอะมาก เพราะว่าพักผ่อนทั้งทีก็ต้องกินอะไรที่มันดีหน่อย เรื่องเหล้าเบียร์ไม่ต้องพูดถึงค่ะ จัดเต็มสุดๆ เลยค่ะ และหลังจากที่นอนเล่นในห้องอยู่พักใหญ่อายก็ได้ตื่นขึ้นมาและได้ลงมาที่โซนห้องครัว แล้วตอนนั้นแม่ของอายก็กำลังจัดเตรียมอาหารอยู่ ส่วนพี่เขยและพี่สาวของอายก็ยังไม่ลงมา อายก็เลยยังไม่อยากรบกวนทั้งสองคนนั้นบ้าง ปล่อยให้พี่ทั้งสองมีเวลาส่วนตัวเป็นของตัวเอง ส่วนตัวอาบยเองก็ช่วยแม่ของอายจัดเตรียมข้าวของที่จะไว้กินปาร์ตี้ตอนเย็น และเมื่อเตรียมเสร็จค่อยไปเรียกทุกคนลงมากินพร้อมกันทีเดียว ตอนนั้นอายก็ช่วยแม่ของอายเตรียมวัตถุดิบอยู่พักใหญ่เลยกว่าจะเสร็จ หน้าที่ของอายคือหั่นพัก เตรียมวัตถุดิบให้พร้อม ส่วนแม่ของอายจะเป็นคนปรุงรสอาหารต่างๆ…
หนุ่มพนักงานออฟฟิศคนหนึ่งมีชื่อว่าก็อต เขาเป็นพนักงานเงินเดือนอยู่ในบิษัทแห่งหนึ่งในนนทบุรี ก็อตเป็นผู้ชายที่ชอบกินทุเรียนมาก ซึ่งทุเรียนเป็นผลไม้โปรดของเขาที่เขาชอบกินมาตั้งแต่เด็ก ในช่วงที่เขายังเป็นนักเรียนอยู่ในชั้นมัธยม ทุกครั้งที่พ่อแม่ของเขามารับเขากลับจากโรงเรียน เขาจะต้องร้องให้แม่ซื้อทุเรียนให้เขากินทุกครั้ง แต่ถ้าเขาไม่ได้กิน เขาก็จะอารมณ์เสียอย่างมาก และชอบทำหน้าบูดหน้าบึ้งทุกครั้งตอนที่ถึงบ้าน แม่ของก็อตจึงต้องตามใจเขาตลอด จนก็อตเคยตัวเมื่อเห็นทุเรียนก็จะต้องกินให้ได้ทุกครั้ง แต่หลังจากที่หมดยุคที่ก็อตจะต้องขอเงินพ่อแม่ และออกมาทำงานเพื่อหาเงินเองก็ทำให้ก็อตรู้ว่าทุเรียนนั่นไม่ใช้ผลไม้ที่จะร้องกินเมื่อไหร่ก็ได้ เพราะว่าทุเรียนกิโลนึงก็มีราคาค่อนข้างที่จะแพงพอสมควร ซึ่งทุกวันนี้ก็อตก็ได้เงินเดือนอยู่ที่ 15,000 บาท และถ้าคิดเป็นรายได้ต่อวันก็จะตกอยู่ที่วันละ 500 บาท และทุเรียนลูกนึงก็อยู่ที่สองถึงสามร้อย บางลูกก็ห้าร้อยก็มี และถ้าก็อตเอาเงินเดือนของเขามาซื้อทุเรียนกินทุกวันในช่วงหน้าทุเรียนแบบนี้ รับรองเลยว่าเงินเดือนของเขาต่อเดือนคงไม่พอใช้แน่ๆ…